سبک راه رفتن شما درباره سلامتی و پیری شما چه چیزهایی را فاش می نماید؟ - وبلاگ 8 شارژ

از دست دادن عضله ها با افزایش سن

با افزایش سن، عضلات از نظر حجم، قدرت و کیفیت کاهش می یابند. این فرایند سارکوپِنیا (sarcopenia) نامیده می گردد و از حدود چهل سالگی شروع می گردد. بعلاوه، سیستم عصبی دچار آتروفی می گردد، یعنی اعصاب در سراسر بدن به طور کارآمد کمتری عمل می نمایند و تعداد آنها کاهش می یابد. این کاهش عملکرد سالانه حدود 0.1٪ از نِورون ها (neurons) بین سنین 20 تا 60 اتفاق می افتد و بعد از آن سرعت افزایش می یابد. اگر تا 90 سالگی زندگی کنید، مغز شما حدود 150 گرم از بافت خود را نسبت به وزن آن در سن 50 سالگی از دست خواهد داد.

سرعت راه رفتن به عنوان پیش بینی نماینده سلامت

تحقیقات نشان داده اند که سرعت راه رفتن در سن 45 سالگی می تواند پیش بینی نماینده قوی برای سلامت جسمی و روانی در آینده باشد. بعلاوه کاهش قابل توجهی در سرعت راه رفتن بعد از 60 سالگی مشاهده می گردد. این کاهش سرعت و روانی می تواند نشانه اولیه از بیماری های نِورو-دیژنِراتیو (neurodegenerative) مانند پارکینسون باشد. پارکینسون با تداخل در پیغام های مغز به سیستم عضلانی-اسکلتی، باعث کندتر شدن، عدم تقارن و تلو تلو خوردن در راه رفتن می گردد.

افتادگی پا و خطرات آن

راه رفتن یک وظیفه پیچیده است که به جلوگیری از زمین خوردن یاری می نماید. عضلات جلوی ساق پا برای بالا کشیدن پا هنگام حرکت به جلو طراحی شده اند. در بعضی افراد، این عملکرد از بین می رود و منجر به افتادگی پا می گردد، که باعث می گردد پا در هنگام راه رفتن به زمین بخورد و خطر زمین خوردن شخص افزایش یابد. آسیب عصبی از دیابت و نشستن به حالت چهارزانو برای مدت طولانی می تواند باعث این مشکل گردد.

تنگی شریان ها

اگر هنگام راه رفتن در عضلات گلوئِتال (gluteal) و پشت پا و حتی در ساق پا درد احساس می کنید که با توقف حرکت از بین می رود، ممکن است به بیماری شریان محیطی دچار باشید. این درد نسبی به حرکت و استراحت کِلادیکِیشن عروقی (claudication) نامیده می گردد و به علت تنگی شریان های تامین نماینده خون به پاها اتفاق می افتد. با حرکت، تقاضای اکسیژن از عضلات پا افزایش می یابد. به علت تنگی، خون شریانی نمی تواند این احتیاج را برآورده کند و عضلات به حالت بی هوازی (anaerobic) می رسند و اسید لاکتیک فراوری می نمایند که باعث احساس کرامپ (cramp) می گردد. اما با توقف حرکت، احتیاج اکسیژن عضلات به حداقل می رسد و درد از بین می رود.

عوامل خطر بیماری شریان محیطی

عوامل خطر برای بیماری شریان محیطی شامل سیگار کشیدن، کلسترول بالا، فشار خون بالا و دیابت است. داشتن سابقه خانوادگی بیماری های عروقی نیز یک عامل خطر محسوب می گردد.

مسائل تعادل و راه رفتن ناپایدار

راه رفتن ناپایدار با مسائل تعادل معمولاً با مصرف بیش از حد الکل مرتبط است، اما می تواند نشان دهنده کمبود ویتامین B12 نیز باشد. کمبود ویتامین B12 در بزرگسالان ممکن است ماه ها و حتی سال ها طول بکشد تا علائم خود را نشان دهد، اما در بچه ها می تواند در زمان کوتاه تری ظاهر گردد. درمان کمبود ویتامین B12 با تزریق نسبتاً ساده و در بیشتر موارد تحمل پذیر است. افزودن غذاهای غنی از ویتامین B12 مانند گوشت، ماهی، تخم مرغ و لبنیات به رژیم غذایی نیز می تواند علائم را رفع کند.

مسائل گوش داخلی

مسائل گوش داخلی مانند لابیرنتیت (labyrinthitis) می توانند به صورت کوتاه مدت باعث مسائل تعادل و راه رفتن شوند. این عفونت باعث حرکت غیرطبیعی مایع در گوش داخلی می گردد که تفسیر سیگنال های عصبی از گوش به مغز را سخت می نماید. این مسئله باعث می گردد بدن نتواند اطلاعات دیداری و موقعیتی را به درستی هماهنگ کند.

پیری و تغییرات در راه رفتن

با پیری، راه رفتن به طور ناگزیر کمتر روان و آسان می گردد. اما اگر افزایش افتادن، تلو تلو خوردن و سختی در راه رفتن به طور ناگهانی رخ داد، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.