10 روش عجیب و واقعی برای صرفه جویی که مردم در نقاط مختلف دنیا استفاده نموده اند! - وبلاگ 8 شارژ

گاهی این روش ها ریشه در فرهنگ بومی دارند و گاهی کاملاً خلاقانه و شخصی هستند. از پوشیدن کیسه زباله به جای بارانی گرفته تا استفاده از صابون های نصفه به جای مانده دیگران، هر ترفند عجیب می تواند داستان خودش را داشته باشد. نکته جالب این است که همین روش های عجیب، برای برخی کاملاً جدی و مؤثر محسوب می شوند. صرفه جویی، وقتی تبدیل به یک سبک زندگی می شود، می تواند به شکل هایی ظاهر شود که از نگاه بیرونی غیرعادی به نظر می رسد. اما در پس هر روش عجیب، یک منطق مالی یا زیست محیطی نهفته است. پرداختن به این روش های خاص، نه فقط سرگرم نماینده است، بلکه نشان می دهد صرفه جویی چقدر می تواند متنوع و انعطاف پذیر باشد.

در دنیایی که فشار مالی و تورم دنیای باعث شده تا مردم بیش ازپیش به فکر کنترل هزینه هایشان باشند، ترفندهای صرفه جویی روزبه روز خلاقانه تر و گاه عجیب تر می شوند. برخی از این راهکارها ممکن است در ابتدا احمقانه یا خنده دار به نظر برسند، اما برای کسانی که آن ها را اجرا می نمایند، راهی واقعی برای دوام آوردن در شرایط سخت هستند. ترفندهای صرفه جویی عجیب، گاهی نشانه محدودیت نیستند، بلکه نشان دهنده میزان انعطاف پذیری فکر آدم ها هستند.

در برخی کشورها حتی گروه هایی در شبکه های اجتماعی برای اشتراک گذاری چنین روش هایی شکل گرفته اند. در این مقاله، 5 مورد از عجیب ترین ترفندهای صرفه جویی در دنیا را مرور می کنیم که هم واقعی اند، هم غیرمنتظره. هدف، خندیدن به آن ها نیست، بلکه درک گستره دید و رفتار انسان ها در مواجهه با مسائل مالی ست. این روش ها ممکن است

در نگاه اول افراطی به نظر برسند، اما گاهی واقعاً مؤثرند. شناخت این ترفندهای عجیب، دیدگاه ما را نسبت به مفهوم صرفه جویی گسترده تر می نماید. شاید حتی شما هم بعد از خواندن شان، به فکر افتادید که یکی را امتحان کنید!

1- استفاده دوباره از آب دوش برای شستن ظرف ها

در برخی نقاط ژاپن و کره جنوبی، افراد یک ظرف بزرگ یا لگن زیر دوش حمام می گذارند تا آبی که موقع دوش گرفتن از بدن می ریزد، هدر نرود. این آب که هنوز تمیز و بدون مواد شوینده زیاد است، بعدها برای شستن ظرف ها یا حتی تمیز کردن کف استفاده می شود. این روش در نگاه اول ممکن است عجیب یا ناخوشایند به نظر برسد، اما از نظر منطقی و زیست محیطی قابل دفاع است. صرفه جویی در آب در کشورهای پرجمعیت آسیایی اهمیت زیادی دارد. کسانی که این روش را اجرا می نمایند، معمولاً بسیار دقیق اند و اجازه نمی دهند حتی یک لیتر آب بی مصرف بماند. گاهی از همین آب برای آبیاری گیاهان آپارتمانی نیز استفاده می شود. با در نظر گرفتن بحران دنیای کم آبی، چنین ترفندهایی می تواند الهام بخش باشد. برخی از خانه ها حتی سیستم های مخصوص جمع آوری آب دوش دارند. در اصل، این صرفه جویی عجیب، به فرهنگ احترام به منابع بازمی شود. ممکن است شما هم با یک سطل ساده، همین ترفند را امتحان کنید!

2- بازسازی چای کیسه ای برای استفاده مجدد

برخی افراد در کشورهایی مانند هند، چای کیسه ای (Tea Bag) استفاده شده را دور نمی ریزند، بلکه دوباره خشک می نمایند و برای دم کردن مجدد نگه می دارند. در برخی موارد، حتی محتویات کیسه را خالی نموده و با برگ خشک ارزان تر ترکیب می نمایند تا طعم آن را نگه دارند. برخی هم برای طعم بهتر، میزان بسیار کمی عسل یا ادویه به آن اضافه می نمایند. این روش شاید از نظر عاشقان چای حرفه ای عجیب به نظر برسد، اما برای کسانی که در پی صرفه جویی اند، کاربردی و منطقی است. چای کیسه ای اگر در آب خیلی داغ استفاده نشود، هنوز قدرت دم کردن دارد. برخی ها نیز چای های استفاده شده را برای پوست سازی یا کمپرس چشم استفاده می نمایند. در واقع، این صرفه جویی عجیب، چندمنظوره بودن را هم در خودش دارد. در شبکه های اجتماعی آسیایی، راهنماهای زیادی برای استفاده بهینه از چای کیسه ای منتشر شده است. استفاده چندباره از چای، شاید طعم اولیه را نداشته باشد، اما طعم خلاقیت و مدیریت منابع را دارد.

3- سفر با تابوت به جای چمدان در کشورهای اروپای شرقی

در برخی منطقه ها روستایی اروپای شرقی مانند بخش هایی از رومانی و بلغارستان، افراد از تابوت های چوبی کوچک به جای چمدان (Suitcase) استفاده می نمایند، چون قیمت آن ارزان تر است. این تابوت ها در واقع جعبه های چوبی ساده اند و به عنوان وسایل حمل وسایل شخصی در سفرهای طولانی جاده ای به کار می روند. گرچه ممکن است ترسناک یا ناخوشایند به نظر برسد، اما واقعیت این است که صرفه جویی در خرید چمدان گران قیمت، علت اصلی این کار است. برخی حتی از این جعبه ها برای نگهداری لباس های فصلی یا کتاب های سنگین در خانه نیز استفاده می نمایند. استفاده از تابوت به جای چمدان، نه تنها مالی بلکه چندمنظوره نیز هست. این کار از نظر فرهنگی نیز چندان غیرعادی نیست و گاهی جنبه سنتی دارد. برخی از فروشندگان محلی، تابوت های کوچک را با طراحی های تزیینی عرضه می نمایند. در مواقعی، این جعبه ها برای حمل غذا در سفرهای طولانی هم به کار می رود. این صرفه جویی عجیب، بار دیگر نشان می دهد که مرز خلاقیت در محدودیت شکل می گیرد.

4- استفاده از پوست میوه برای تمیزکاری خانگی

بسیاری از مردم در کشورهای آمریکای جنوبی مانند پرو و کلمبیا، پوست لیمو، پرتقال یا گریپ فروت را بعد از خوردن دور نمی ریزند، بلکه برای تمیز کردن سطوح استفاده می نمایند. اسیدهای طبیعی موجود در پوست مرکبات خاصیت ضدعفونی نماینده دارند و می توانند لکه ها و چربی ها را پاک نمایند. با کمی نمک یا سرکه، این پوست ها تبدیل به یک شوینده قوی خانگی می شوند. این روش برای کسانی که نمی خواهند هزینه مواد شوینده بدهند، بسیار ارزان است. بوی خوش مرکبات نیز حس تمیزی بیشتری ایجاد می نماید. برخی حتی این پوست ها را در سرکه خیس می نمایند و بعد از چند روز، مایع تمیزنماینده ای خانگی درست می نمایند. این ترکیب برای شیشه ها، اجاق گاز، و حتی سطوح چوبی نیز کاربرد دارد. در عین حال، زباله کمتری فراوری می شود و همه چیز استفاده چندگانه پیدا می نماید. این صرفه جویی عجیب، شاید قدیمی باشد، اما هنوز کاربردی و مؤثر است. شاید وقت آن رسیده باشد که پوست پرتقال تان را دوباره نگاه کنید!

5- استفاده از صابون های نیمه تمام دیگران در هتل ها

در برخی کشورها مانند چین یا بنگلادش، افرادی هستند که صابون های نصفه مانده (Used Hotel Soap) در هتل ها را جمع آوری می نمایند و آن ها را ذوب نموده و قالب گیری مجدد می نمایند. این صابون های نو شده سپس در بازارهای محلی با قیمتی بسیار کمتر از صابون های معمولی فروخته می شوند. برخی از این افراد حتی با ترکیب چند نوع صابون، رایحه های تازه خلق می نمایند. این کار از نگاه برخی غیر بهداشتی یا غیربهینه به نظر می رسد، اما از نظر مالی کاملاً مؤثر است. البته مراحل ضدعفونی کردن در برخی کارگاه های خانگی با جوشاندن و افزودن روغن های طبیعی انجام می شود. این صابون ها در منطقه ها فقیرنشین یا روستاها کاربرد زیادی دارند. حتی برخی از مؤسسات خیریه از همین روش برای فراوری صابون برای مدارس و خانواده های کم عایدی استفاده می نمایند. اگرچه این صرفه جویی عجیب ممکن است برای ما عجیب یا ناخوشایند باشد، اما در بسیاری از جوامع، یک راه واقعی برای دسترسی به بهداشت ارزان تر است. این روش، ترکیبی از صرفه جویی، بازیافت و یاری اجتماعی محسوب می شود.

6- زندگی بدون دستمال توالت؛ صرفه جویی به سبک خاص ژاپنی

در برخی از منطقه ها ژاپن، افراد برای صرفه جویی و بعلاوه کاهش زباله، از دستگاه های شست وشوی الکترونیکی موسوم به بیده (Bidet) استفاده می کنن و کاملاً از دستمال توالت (Toilet Paper) صرف نظر می کنن. این دستگاه ها که پشت توالت نصب می شن، با آب گرم و فشار قابل تنظیم کار می کنن. برخی حتی سیستم خشک کن هم دارن که کاملاً احتیاج به کاغذ رو از بین می بره. این شیوه علاوه بر صرفه جویی مالی، به شدت با محیط زیست هم سازگارتره. طبق پژوهش ها، خانواده هایی که از این سیستم ها استفاده می کنن، در سال صدها رول دستمال مصرف نمی کنن. این روش در ابتدا شاید عجیب باشه ولی خیلی زود به عادت تبدیل می شه. حتی افرادی که به این سبک زندگی مهاجرت می کنن، معمولاً پس از مدتی نمی خوان برگردن به روش های قدیمی. هزینه اولیه برای نصب دستگاه ممکنه بالا باشه، اما در بلندمدت صرفه جویی بزرگی ایجاد می کنه. این یه نمونه از صرفه جویی هوشمندانه ست که حتی تکنولوژی هم در خدمتش قرار گرفته.

7- استفاده از خاکستر چوب برای شستن ظروف و لباس ها

در برخی منطقه ها روستایی در آفریقا و آسیای جنوبی، مردم به جای استفاده از مواد شوینده شیمیایی، از خاکستر چوب (Wood Ash) برای شست وشوی ظروف یا حتی لباس ها استفاده می کنن. خاکستر خاصیت قلیایی داره و در تماس با آب، نوعی شوینده طبیعی فراوری می کنه. این ترکیب به راحتی چربی ها و لکه ها رو پاک می کنه. این شیوه بسیار قدیمیه و ریشه در فرهنگ های سنتی داره. هنوز هم در بسیاری از جوامع، نه تنها به دلایل مالی بلکه به خاطر باور به پاکیزگی طبیعی، این روش رایجه. برخی خانواده ها خاکستر رو الک می کنن و با آب جوش ترکیب می کنن تا ماده ای خمیری به دست بیارن. از اون برای تمیز کردن قابلمه های سوخته یا لباس های چرک استفاده می شه. طبق تحقیق های محلی، این روش هیچ ضرری برای پوست نداره و حتی برخی ها معتقدن که لباس ها بعدش نرم تر هم می شن. این صرفه جویی عجیب، یادآور دوران هایی یه که انسان هنوز با طبیعت هماهنگ تر زندگی می کرد.

8- سکوت در خانه برای کاهش مصرف برق!

در برخی از جوامع سنتی شرق آسیا، خانواده هایی هستند که شب ها به جای روشن کردن تلویزیون یا استفاده از چراغ های زیاد، دور هم می نشینن و سکوت می کنن یا فقط با نور شمع صحبت های کوتاه دارن. این کار نه تنها مصرف برق رو به حداقل می رسونه، بلکه نوعی مراقبه خانوادگی هم به حساب میاد. برای بسیاری از افراد این سبک زندگی عجیب غریبه، ولی ریشه در فلسفه های باستانی مثل ذِن (Zen) داره. پژوهش های محلی نشون داده که این روش باعث کاهش استرس و افزایش همدلی بین اعضای خانواده هم می شه. برخی خانواده ها حتی تلویزیون رو به کلی حذف کردن تا سبک زندگی ساده تری داشته باشن. در روزهای شلوغ، سکوت شب به فرصتی برای بازسازی فکر و جسم تبدیل می شه. این روش نوعی صرفه جویی در انرژی، زمان و حتی هیاهوی بی فایده ست. شاید لازم نباشه که همه مون تا این حد پیش بریم، اما ایده ساده سازی زندگی به وسیله کاهش مصرف می تونه الهام بخش باشه.

9- استفاده مجدد از لباس اعضای خانواده به وسیله دیگر اعضای خانواده؛ سنتی مالی و فرهنگی

در بسیاری از فرهنگ ها، به ویژه در جوامع سنتی آسیایی، خاورمیانه و اروپای شرقی، رسم بر آن است که لباس ها میان اعضای خانواده به گردش درآیند. پوشاک متعلق به والدین، پس از اندکی تغییر یا ترمیم، به نسل بعدی سپرده می شود و این انتقال گاه در چند نسل انجام می شود. لباس هایی مانند پالتوهای زمستانی، کت های رسمی، لباس های عروسی یا یونیفورم های تحصیلی، معمولاً حفظ شده و با دقت به افراد جوان تر منتقل می شوند.

پژوهش های جامعه شناختی نشان می دهند که این رفتار نه تنها موجب صرفه جویی مالی قابل توجه می شود، بلکه ارزش های فرهنگی، خاطرات خانوادگی و احساس تعلق را نیز تقویت می نماید. گاه پوشیدن یک لباس قدیمی، از نظر عاطفی بار معنایی ویژه ای دارد که فراتر از جنبه مادی آن است. از سوی دیگر، این سبک مصرف، الگوی رفتاری پایدار و مسئولانه ای در برابر پدیده مصرف گرایی ترویج می نماید. لباس ها در این سنت، دیگر تنها ابزاری برای پوشش نیستند، بلکه به شیئی ارزشمند و حامل تاریخ بدل می گردند. این شیوه صرفه جویی، همکارزی میان اقتصاد، احساس و فرهنگ را به نحو چشمگیری نشان می دهد. در نهایت، می توان آن را یکی از تأثیرگذارترین نمودهای صرفه جویی خردمندانه در بستر زندگی خانوادگی دانست.

10- زندگی در خانه های کوچک؛ سبکی نوین برای صرفه جویی و زیست پایدار

در سال های اخیر، جنبشی نوین در برخی کشورها شکل گرفته است که افراد را به ترک خانه های بزرگ و پرهزینه و انتخاب زندگی در خانه هایی بسیار کوچک، موسوم به مینی خانه ها (Tiny Houses)، ترغیب می نماید. این خانه ها که مساحتی اندک دارند، به گونه ای طراحی می شوند که در عین صرفه جویی در فضا، تمامی احتیاجهای پایه زیستی انسان را برآورده سازند. پژوهش ها نشان داده اند که سکونت در چنین خانه هایی، موجب کاهش چشمگیر هزینه های زندگی، از جمله آب، برق، گاز و مالیات می شود. افزون بر جنبه مالی، بسیاری از هواداران این سبک زندگی، آن را گامی در جهت ساده زیستی، کاهش وابستگی به اموال مادی و نزدیکی بیشتر به طبیعت تلقی می نمایند. در برخی کشورها، حتی شهرک هایی از این خانه ها برای زندگی جمعی یا بازنشستگی شکل گرفته اند. پژوهش های زیست محیطی حاکی از آن است که خانه های کوچک، میزان فراوری دی اکسید کربن به مراتب کمتریدارند. در واقع، این الگو نه تنها صرفه جویی در منابع مالی، بلکه صرفه جویی در منابع زیستی کره زمین هم محسوب می شوند. سکونت در خانه های کوچک، مفهومی ست که تعادل میان ضرورت و آسایش را بازتعریف می نماید.