مخالف تاکسیدرمی پیروز بودم ، شوکه شدم وقتی چنین پیشنهادی دادند... ، هر کاری می کنم مرگ پیروز فراموش نمی گردد - وبلاگ 8 شارژ

خبرنگاران - پروانه بندپی: صبح روز 9 اسفند سال گذشته خبر رسید که پیروز؛ یوزپلنگ آسیایی که از ایران و فیروز به دنیا آمده بود، به دلیل نارسایی کلیوی تلف شد و از دست رفت.

متاسفانه کوشش دامپزشکان در اتاق عمل بیمارستان دامپزشکی مرکزی تهران برای دیالیز فرزند ایران و فیروز بی نتیجه ماند و این توله یوز محبوب ایرانی که تبدیل به نماد زندگی برای ایرانی ها شده بود، در 10 ماهگی تلف شد.

بعد از مرگ پیروز، مردم ایران که پیگیر رشد و تغذیه و زندگی او بودند، در شوک و اندوه بزرگی فرو رفتند و تحت تاثیر مرگ او که به نمادی برای مردم تبدیل شده بود، قرار گرفتند. علیرضا شهرداری، فعال حیات وحش هم که تیمارگر پیروز بود، بعد از تلف شدن این حیوان بسیار بدحال شد و از نظر روحی شرایط مناسبی نداشت.

سازمان حفاظت محیط زیست کشور همان زمان گفت جسم پیروز، تاکسیدرمی و ژن او برای نگهداری در بانک ژن حفظ خواهد شد تا پیروز برای همواره حفظ گردد. حالا بعد از گذشت حدود 3 ماه، تاکسیدرمی پیروز به مراحل پایانی رسیده و به صورتش رسیده است. علیرضا شهرداری، تیمارگر پیروز، روز گذشته 2 خرداد در صفحه شخصی خود در توییتر نوشت که از طرف تیم تاکسیدرمیِ پیروز با او تماس گرفته و خواسته شده که چند عکس باکیفیت برایشان بفرستد تا تاکسیدرمی صورت را انجام دهند. او نوشت مخالف تاکسیدرمی گونه های تلف شده نیستم ولی در این مورد ... مگه من چقدر طاقت دارم؟

علیرضا شهرداری در تبادل نظر با خبرنگاران آنلاین به این تماس تلفنی اشاره می نماید و می گوید: چند روز پیش با من تماس گرفتند و گفتند چند عکس باکیفیت از صورت پیروز برایشان بفرستم. چون تاکسیدرمی به مرحله صورتش رسیده است. من هم عکس ها را فرستادم. چون نمی خواستم اختلالی در کارشان ایجاد گردد. اما همچنان نظرم این است که نباید پیروز را تاکسیدرمی می کردند و باید به همان نگهداری بافت های ژنتیک او اکتفا می شد.

• مشکل نارسایی حاد کلیوی پیروز یک اتفاق ناگهانی بود | پیروز آخرین یوزپلنگ آسیایی نبود
• عکس پیروز جهانی شد | یوز محبوب ایران در میان تصاویر منتخب حیات وحش جهان

شهرداری می گوید: من به شدت مخالف تاکسیدرمی حیواناتی هستم که شکار یا کشته می شوند، اما تاکسیدرمیِ گونه هایی که به هر دلیلی در باغ وحش ها، یا در تصادفات جاده ای و یا براثر بیماری تلف می شوند، در تمام در جهان انجام می گیرد و امری عادی است و بعد هم در موزه قرار می گیرد. من خودم بارها بچه ها را به موزه سازمان محیط زیست برده ام و درباره گونه هایی صحبت کردیم که بچه ها امکانش را نداشتند که خود آن گونه را ببینند، اما تاکسیدرمی آن را از نزدیک دیدند. بنابراین با خود تاکسیدرمی مخالفتی ندارم.

مسئول تیمار پیروز ادامه می دهد: حرف من این است که ما در موزه های مختلف کشور، یوزپلنگ های زیادی داریم که تاکسیدرمی شده اند. اختصاصا در رابطه با پیروز، نظر شخصی من این است که ما که نمونه تاکسیدرمی یوز آسیایی را زیاد داریم. پیروز هم که قبل از مرگ براثر کارهای درمانی، موهای خیلی از جاهاش اصلاح شده بود. به نظرم می توانستند به خاطر مردم، فقط بافت های ژنتیک پیروز را بردارند و به احترام مردم ایران که پیروز را خیلی دوست داشتند، پیروز را دفن نمایند و تاکسیدرمی ننمایند. این، نظر من به عنوان تیمارگر پیروز است و فقط هم درباره پیروز این نظر را دارم. نه درباره بقیه گونه ها.

شهرداری می گوید: در شروع کار تاکسیدرمی پیروز به من گفتند بیایم مراحل تاکسیدرمی او را ببینم. حتی یکی از مسئولین از من خواست بروم و نظر بدهم که چه فیگوری از پیروز را تاکسیدرمی نمایند. من آن لحظه شوکه شدم و تعجب کردم که چطور از من چنین چیزی می خواهند. آن زمان تقریبا همه مردم با حال و هوای روحی من آشنا بودند و من تعجب کردم که از من خواسته بودند بروم و چنین چیزی را ببینم.

تیمارگر پیروز می گوید: من از اول در جریان تاکسیدرمی پیروز بودم اما هیچ وقت آنجا حضور پیدا نکردم. بعد از مرگ پیروز از سازمان (سازمان محیط زیست) بیرون آمدم و دیگر پایم را آنجا نگذاشتم و با شرایط موجود، دیگر هم پایم را آنجا نخواهم گذاشت. در جریان تاکسیدرمی بودم اما پیگیرش نبودم. تا چند روز پیش که تماس گرفتند و گفتند برایشان عکس از صورت پیروز بفرستم. چون تاکسیدرمی به مرحله صورتش رسیده است. من هم عکس ها را فرستادم و نمی خواستم اختلالی در کارشان ایجاد بگردد. اما همچنان نظرم این است که چون موارد تاکسیدرمی از یوزپلنگ آسیایی در کشور زیاد داریم، اگر این یک مورد را دفن می کردند و تاکسیدرمی نمی کردند، دل ما و مردم آرام تر می شد. خبر هم ندارم که قرار است پیروز را بعد از تاکسیدرمی در کدام موزه بگذارند.

تیمارگر پیروز در پاسخ به این سوال که این روزها مشغول چه کاری است، می گوید: فقط دارم روزهایم را می گذرانم. کار خاصی نمی کنم. فعلا سفر می روم تا ببینم می توانم خودم را پیدا کنم یا نه. مرگ پیروز، ضربه بسیار بسیار سنگینی برای من بود و هر کاری می کنم، نمی توانم فراموشش کنم.

بر پیروز چه گذشت؟

روز 11 اردیبهشت سال گذشته (سال 1401) پیروز به همراه دو توله یوز دیگر به روش سزارین از ایران؛ ماده یوزِ در اسارت در پارک ملی توران (واقع در استان سمنان) به دنیا آمد. از این 3 توله، فقط پیروز زنده ماند که در پارک پردیسان نگهداری می شد.

4 اسفند پارسال دستگاه گوارش پیروز دچار مشکل شد و دفع نداشت. بنابراین به بیمارستان دامپزشکی مرکزی انتقال داده شد. معاینات لازم انجام شد و با حال مساعد به پارک پردیسان برگشت اما 6 اسفند دوباره به دلیل شرایط نامساعدی که داشت به بیمارستان منتقل شد.

عصر 8 اسفند به دلیل شرایط نامساعد برای او دیالیز صفاقی انجام شد اما به گفته امید مرادی، رئیس بیمارستان دامپزشکی مرکزی با توجه به شروع دیالیز، کراتین خون او به پایین تر از 11 رسید و حیوان دیگر از جایش بلند شد و متاسفانه در نهایت صبح روز 9 اسفند از دست رفت.

غلامرضا ابدالی، مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان محیط زیست هم گفته بود: پیروز از ابتدای تولد، مسائل گوارشی و نارسایی کلیوی داشت و کاملا سالم نبود.