گیر افتادن فضانورد ناسا هنگام پیادروی فضایی ، عکس - وبلاگ 8 شارژ

کویچی واکاتا(Koichi Wakata) و نیکول مان(Nicole Mann) پیاده روی فضایی خود را بدون تکمیل فرآیند نصب پلتفرم اتصال آرایه خورشیدی نو به انتها رساندند.

چسبنده بودن یک تکیه گاه پا و سخت شدن حرکت باعث ایجاد مشکلاتی برای دو فضانورد این پیاده روی فضایی شد که در کوشش برای آماده سازی ایستگاه فضایی بین المللی(ISS) برای افزودن دو آرایه خورشیدی ارتقا یافته نو دیگر بودند.

خدمه ماموریت اکسپدیشن 68 یعنی نیکول مان از ناسا و کویچی واکاتا از آژانس هوافضای ژاپن(JAXA) در روز آدینه(20 ژانویه/ 30 دی) یک پیاده روی فضایی(EVA) هفت ساعت و 21 دقیقه ای انجام دادند. این دو فضانورد از هوابند کوئست ایالات متحده خارج شدند تا پیاده روی فضایی خود را در ساعت 8:14 صبح به وقت منطقه زمانی شرقی (16:44 به وقت ایران) آغاز نمایند.

این پیاده روی فضایی به عنوان آخرین مورد از پیاده روی های فضایی به تقویت کانال های برق این مجموعه در حال گردش با آرایه های خورشیدی نو ایستگاه فضایی بین المللی(iROSAs) اختصاص داده شده بود و هدف اصلی مان و واکاتا تکمیل نصب دو سکوی اتصال در سمت راست ایستگاه بود.

این دو فضانورد پس از پیکربندی اتصالات و جمع آوری ابزارهای مورد احتیاج، کار خود را با رفتن به دو محل کار متفاوت آغاز کردند. واکاتا ابتدا روی محکم کردن پیچ ها بر روی پلتفرم اتصال آرایه های خورشیدی که برای نصب کانال برق 1A در طول پیاده روی فضایی قبلی نصب شده بود، تمرکز کرد و مان ابزار و تجهیزات را برای مونتاژ یک پایه اتصال نو برای پشتیبانی از کانال برق 1B تحویل داد.

این دو فضانورد پس از رسیدن به یکدیگر آغاز به برپایی سکوی مثلثی شکل نوی کردند. مان برای اینکه بتواند قطعات پایه اتصال را به هم بچسباند، از یک تکیه گاه پایی قابل حمل مفصلی(APFR) استفاده کرد.

پس از آن که مان به یاری واکاتا پاهایش را درون این تکیه گاه قرار داد، تماسی رادیویی برقرار کرد و گفت: این دستگاه خیلی خشنود است که من وارد آن شدم و نمی خواهد من را رها کند. واکاتا دوباره به محل بازگشت تا به او یاری کند از دستگاه جدا گردد و سپس هر دو چند دقیقه را صرف پیکربندی مجدد این تکیه گاه کردند که به گفته مرکز کنترل ماموریت دارای یک برچسب چسبنده بوده است.

صرف زمان اضافی در این مکان باعث شد که این دو فضانورد حدود 45 دقیقه از جدول زمانی خود عقب بمانند.

واکاتا و مان توانستند سه بخش از چهار بخش پایه اتصال آرایه خورشیدی را با موفقیت نصب نمایند. پایه بالایی، پایه اتصال آرایه خورشیدی و پایه پایینی همانطور که انتظار می رفت کنار هم قرار گرفتند، اما بخش میانی به درستی قرار نمی گرفت. پس از گذشت مدتی برای عیب یابی مشکل، مرکز کنترل ماموریت این برنامه را متوقف کرد.

زنا کاردمن(Zena Cardman)، فضانوردی که به عنوان ارتباط گیرنده پیاده روی فضایی از مرکز کنترل ماموریت در هیوستون فعالیت می کرد، به آنها گفت: ما ماموریت را به انتها می رسانیم. ما باید چند مرحله پاکسازی انجام دهیم و شما بچه ها را به داخل برگردانیم. بنابراین کاری که از شما می خواهیم انجام دهید این است که بخش میانی را به کیف خود برگردانید.

نصب این بخش به یک پیاده روی فضایی دیگر موکول خواهد شد.

آرایه های خورشیدی نو جلوی بال های خورشیدی موجود و کمی تخریب شده ایستگاه فضایی نصب می شوند. زمانی که هر شش آرایه نو در جای خود قرار بگیرند، سیستم ارتقا یافته، منبع برق ایستگاه فضایی را 20 تا 30 درصد افزایش می دهد.

تا به امروز، چهار مورد از شش مجموعه آرایه خورشیدی مستقر شده اند و در حالت فعالیت هستند. کانال های برق 1A و 1B آخرین مواردی هستند که تکمیل می شوند. آرایه های این دو کانال قرار است اواخر امسال به ایستگاه فضایی پرتاب شوند.

واکاتا و مان دوباره وارد هوابند کوئست شدند و دریچه را بستند.

این پیاده روی فضایی اولین پیاده روی برای مان و واکاتا و بعلاوه اولین پیاده روی در امسال بود. این پنجمین پیاده روی فضایی بود که در طول ماموریت اکسپدیشن 68 انجام می شد و به طور کلی دویست و پنجاه و هشتمین پیاده روی فضایی بود که برای پشتیبانی از مونتاژ و نگهداری ایستگاه فضایی بین المللی انجام می گرفت.

5858