زندگی در پرو؛ لیما شهر شاهان و نگارخانه ها
به گزارش وبلاگ 8 شارژ، لیما یکی از بزرگترین نواحی پایتختی در آمریکای جنوبی است. مونیکا پینا، خبرنگار خبرنگاران در این گزارش زندگی در پرو سری به اماکن تاریخی، و نگارخانه های این شهر حیرت انگیز زده است.
شهر لیما در سال 1535میلادی از طریق فرانسیسکو پیزارو فاتح اسپانیایی بنا نهاده شد. به لیما، شهر شاهان هم می گویند. میدان اصلی شهر پلاسا دِ آرماس (Plaza de Armas) نام دارد. در هر گوشه این میدان یک بنای تاریخی هست.
در یک سوی این میدان تاریخی لیما، کاخ دولت نهاده شده است. لویس رپرتو، مدیر انجمن بین المللی موزه های آمریکای لاتین درباره این بنا می گوید: کاخ دولت، مهمترین ساختمان دولتی در پرو است. آخرین فرماندار پیش از حمله اسپانیایی ها به پرو هم در اینجا زندگی می کرد. به آن خانه دولت می گفتند چون تاسیسات مربوط به انتقال آب در اینجا بود و در پرو در دست داشتن آب، به معنای در دست داشتن قدرت است.
لیما مرکز پرو
- شهر لیما از طریق فرانسیسکو پیزارو فاتح اسپانیایی در ژانویه 1535بنا نهاده شد
- لیما با نام سیوداد دولوس ریس یا شهر شاهان هم خوانده می شود. تاجگذاری سه پادشاه در این شهر باعث دلیل این نام مستعار است
- میدان شهرداری پلاسا که با نام پلاسا دِ آرماس مشهور است، مکان اولیه تاسیس این شهر است. کلیسای جامع، کاخ دولت و قصر آرچ بیشاب از مکان های تاریخی این شهر به تعداد میرود
- لیما تنها مرکز در آمریکای جنوبی است که در حاشیه اقیانوس آرام نهاده شده است
پلاسا دِ آرماس به معنای میدان اسلحه هاست. لویس رپرتو درباره وجه تسمیه این میدان می گوید: نام این میدان پلاسا دِ آرماس است. که به اسپانیایی به معنی میدان ارتش است. دلیلش این است که طی قرون 17 و 18 دزدان دریایی معمولا به لیما حمله می کردند. اسلحه ها در کاخ دولت نگهداری می شد. هر زمان که زنگ خطرِ حمله دزدان دریایی به صدا در می آمد، مردم به محل نگهداری اسلحه ها در کاخ می رفتند و از شهر دفاع می کردند.
خیابان موسوم بهخیرون دِ لایونیون (Jirón de la Unión) در شرق میدان پلاسا در آرماس یکی دیگر از اماکن تاریخی لیماست. این گذرگاه طی سالهای متمادی محل ملاقات ثروتمندان شهر بود.
لویس رپرتو درباره این خیابان می گوید: این مرکز تاریخی، امروز شکل جدیدی دارد، چون تبدیل به یک مرکز خرید شده است. اما سالها پیش، اینجا محل فعالیتهای اجتماعی بود. مثلا در دهه های 1920 و 1930 میلادی در دورانی که دوره درخشانی برای ادبیات لیما بود، گفته می شد که لیما یعنی خیرون دِلایونیون، و خیرون دِلایونیون یعنی پرو.
موزه هنرهای زیبا موسوم به مالی یکی دیگر از جاذبه های فرهنگی لیماست. اولین نمایشگاه بین المللی هنری در سال 1872 میلادی در این موزه برگزار گشت.
بزرگترین مجموعه هنری در پرو از دوران پیشاکلمبی، دوران پیش از کشف قاره آمریکا از طریق کریستف کلمب تا به امروز هم در این موزه نگهداری می شود.
ناتالیا مخلوف، مدیر موزه مالی درباره این مجموعه می گوید: از سرامیکهای مربوط به دوران پیشاکلمبی گرفته تا نقاشی هایی از زندگی روستایی و نقره کاری های مربوط به دوران استعمار، آبرنگ، طراحی پارچه در قرن بیستم را در این مجموعه نگهداری می کنیم.
بارانکو (Barranco)، محله هنری در لیماست. در این منطقه نگارخانه، کافه و رستورانهای کوچک زیادی وجود دارد. ماریا خوزه گِده، کارشناس هنری می گوید در بارانکو 24 نگارخانه و سه موزه بزرگ، و کارگاههای هنری زیادی وجود دارد.
یکی دیگر مکانهای مجذوب کننده در منطقه بارانکو قصر موسوم به هتل بی (Hotel B) است. بنا امروز هم هتل و هم نگارخانه است. ماریا خوزه گده که مدیر این هتل هم هست می گوید: این هتل 102 سال پیش در سال 1914 میلادی ساخته شد. حدود 20 سال متروک بود تا اینکه بازسازی شد. بازسازی آن سه سال طول کشید.
گردشگاه موسوم به مالکون(Malecón) در منطقه میرافلورس (Miraflores) مشرف به اقیانوس آرام یکی از بهترین جاها برای لذت بردن از منظره زیبای غروب خورشید در سواحل اقیانوس آرام است.
هوآکا پوکالانا (Huaca Pucllana)، یکی از شاهکارهای معماری و نشانه ای منحصر به فرد از تمدن پیش از دوران اینکاها در پرو، یکی از مکانهایی مجذوب کننده و دیدنی لیماست.
منبع: یورونیوز