آشنایی با کولوسئوم آمفی تئاتر باستانی ایتالیا
به گزارش وبلاگ 8 شارژ، اگر گذرتان به ایتالیا افتاده باشد حتما از کولوسئوم دیدن نموده اید، بنایی که نشانگر شکوه و توانمندی معماران دوران روم باستان است و سمبلی از تاریخ ایتالیا به شمار میرود. کولوسئوم بارها بازسازی شده است اما از بلایای مختف جان سال به در برده است و این یادگاری سرسخت رومیان خود را از گذران تاریخ نجات داده و امروزه در رم ایتالیا به خوبی از ان حفاظت میگردد.
نمای کولوسئوم کاملاً با تراورتن ساخته شده و بعضی از طاقهای آن با مجسمه مملو شده‌اند. 80 ورودی در آن وجود دارد که 2 تا از آنها مخصوص امپراتور و هیئت همراه آن است. درون آن با آجر، توفا و مرمر ساخته شده است که مقدار کمی از این مرمرها امروزه باقی مانده است. بخش مرکزی که به آن میدان گفته میشود توسط چوب و کانواس برای ضد آب شدن پوشیده شده و بر روی اینها یک لایه از ماسه برای جذب خون کشیده شده. کف این میدان منتهی به مکانی میشود که گلادیاتورها و حیوانات برای نبرد منتظر بوده‌اند.
کولوسئوم که به زبان ایتالیایی (Colosseo) و (Flavian) خوانده می شود در شرق شهر رم، شهر هنر و معماری ساخته شده و یکی از بزرگ ترین آمفی تئاتر های کهن دنیا و بزرگ ترین تماشاخانه ی دوران امپراطوری روم باستان می باشد و هم اکنون هم از پربازدیدترین اماکن رم محسوب می شود، به طوری که حدودا 309 میلیون نفر در سال از کولوسئوم بازدید می کنند.
این تماشاخانه آن قدر وسیع بوده که توانایی گنجایش 50000 نفر تا 80000 نفر را داشته است. شامل سه طبقه اصلی و یک طبقه ی زیر شیروانی می باشد که هرکدام ویژگی های خاص خودشان را دارند. این تماشاخانه دارای طاق ها، گذرگاه ها، پلکان و محل هایی برای نشستن تماشاگران می باشد که همه به صورتی کاملا تو در تو و هنرمندانه طراحی و اجرا شده.
ساخت تماشاخانه کولوسئوم به سالها پیش بر میگردد، یعنی 70 تا 72 بعد از میلاد مسیح که مصادف بود با زمان امپراطوری روم باستان. این آمفی تئاتر زیبا به فرمان امپراطوری به نام وسپاسیان که از سلسله ی فلاویان (flavian) رم بود به مردم هدیه داده شد تا آنها جایی برای تفریح و سرگرمی داشته باشند. به دلیل نام سلسلسه این پادشاه، به این تماشاخانه، فلاویان هم گفته می شود. برخی این کار پادشاه را حرکتی پوپولیستی یا ژستی دانستند که میخواست مردم را به این قسمت از رم بکشاند و پراکندگی جمعیت را بهبود ببخشد، به بیانی دیگر حرکتی نمادین از امپراطور بود تا توجه مردم را به خود جلب نماید، اما در واقع مردم بیشتر به این تماشاخانه می آمدند تا امپراتور را از فاصله ی نزدیک تر ببینند.
جالب است بدانید آمفی تئاتر کولوسئوم از ابتدا به این شکل نبوده و در زمان قرون وسطی بارها و بارها مرمت، بازسازی و حتی در برخی مکان ها دوباره سازی را تجربه کرده است. برای مثال در زمان همین مرمت ها کلیسایی در نزدیکی آن ساخته شد تا تماشاگران بتوانند به راحتی برای قهرمانانشان دعا کنند، همچنین هم زمان با ساخت کلیسا گورستانی هم در نزدیکی آمفی تئاتر ساخته شد تا محلی باشد برای دفن گلادیاتورها و قهرمانان.
در قرن سیزدهم کلوسئوم توسط خاندان فرانگیپانی (Frangipani) اشغال و حومه اطراف آن به یک منطقه سرسبز تبدیل شد اما این منطقه بعداً قربانی مالاریا شد و متروکه گشت. غارت سنگ‌ها تا قرن هیجدهم تا زمانی که بندیکت چهاردهم (Benedict XIV) اظهار داشت که کلوسئوم به واسطه خون مسیحیان شهید مقدس است نیز ادامه داشت. پس از این اتفاق کلوسئوم بازسازی شد و کاوش‌های باستانی در آن به راه افتاد که این کار تا به امروز نیز ادامه دارد.