تور ارزان آلمان: پناهگاه مخفی زیرزمینی هیتلر در شرق برلین (قسمت اول) - وبلاگ 8 شارژ

با تور ارزان آلمان از دیدنی ترین کشور اروپایی بازدید کنید و از شهرهای برلین، هانوفرو، فرانکفورت و مونیخ آلمان دیدن کنید.

آتش جنگ جهانی دوم در قرن نوزدهم در سال 1939 با حمله هیتلر، رهبر آلمان نازی، شعله ور شد. این جنگ که به مدت شش سال ادامه داشت و باعث کشته شدن میلیون ها نفر از اروپاییان و به خصوص یهودیان، شد، با شکست هیتلر و آلمان به اتمام رسید.

آثار مرگبار تاریخ این جنگ را می توان در پناهگاه ها و مخفیگاه های هیتلر در سراسر اروپا، به وضوح دید. عکاس شجاعی به نام رابرت کونراد، از پناهگاه شرق برلین قبل از عملیات تخریب عکس هایی تهیه نموده است. در ادامه با این عکس ها با ما همراه باشید.

پناهگاه شرق برلین

پناهگاه مخفی فرانسه، یکی از پناهگاه هایی که تازه کشف شده، ممکن است رعب آور باشد، اما پناهگاه نه چندان محتاطانه شرق برلین، به همان میزان برای بیننده، وحشتناک و چندش آور است. مردی به نام رابرت کونراد با در خطر قرار دادن خود، با هویتی مبدل به جای یکی از کارگران ساختمانی، وارد این پناهگاه شد تا بتواند از آنجا عکس بگیرد. عکسی که در بالا مشاهده می کنید، به نظر می رسد مربوط به باز شدن یکی از ورودی های پناهگاه باشد. با وجود اینکه این عکس از زاویه ای مبهم گرفته شده است، اما شما می توانید پیچیدگی های پناهگاه را ببینید. وی قبل از گرفتن تمام عکس ها، بیش از 30 بار به صورت مخفیانه وارد آنجا شد.

آنجا پر از نگهبان، تونل های تاریک و انفجار بود، ولی او به راه رفتن ادامه داد تا بتواند این حقایق ترسناک و تکان دهنده را به جهانیان نشان دهد.

وی با به خاطر آوردن آن روزها گفت:

من بسیار آرام و ساکت در پناهگاه حرکت می کردم، به طوری که هیچ کس متوجه حضور من نشد.

عکاس در زمان گرفتن این عکس ها، نگران جان خود بود

رابرت کونراد، عکاس شجاعی بود که آزادی خود را بیش از 30 بار به مخاطره انداخت تا بتواند این عکس های انحصاری را از داخل پناهگاه بگیرد. وی کار خود را در سال 1987 آغاز کرد و همین اواخر تصمیم گرفت که عکس ها را منتشر کند. شاید او می ترسید که جانش به خاطر این عکس ها و روش مخفیانه وی برای تهیه آن ها، در خطر قرار بگیرد. چه کسی می داند... اما عکس هایی که وی پیروز به گرفتن آن ها شد، بسیار تکان دهنده بودند.

با عکس بالا آغاز می کنیم که آجرهای سفالی را نشان می دهد که از دیوار پناهگاه صدراعظم نو رایش، در حال افتادن است. چه کسی می تواند تصور کند زمانی که تمام این ساختمان سالم بوده است و هیتلر در آن قدم می زد، اینجا به چه شکل بود.

وقتی در اینجا سیل آمد، همه جا زنگ زد

آنچه در اینجا مشاهده می کنیم یک پناهگاه حمله هوایی است. اگر در این مورد اطلاعاتی ندارید، باید بگوییم یک پناهگاه حمله هوایی، سازه ای است که برای مراقبت از افراد در برابر بمب هایی که از هواپیماها پایین انداخته می شوند، طراحی می گردد. این پناهگاه مخصوص در دوران صدر اعظم رایش نو، به وسیله سیل، ویران شد. شما می توانید نشانه های رسوب در امتداد دیوارها را که نشان دهنده سطوح مختلف آب است را مشاهده کنید.

اگر به سمت چپ نگاه کنید، یک کابینت فولادی را می بینید که واژگون شده است. به نظر می رسد در زمان بمباران، اگر فردی خم گردد، کاملا در آن، جا می گردد و از بمباران جان سالم به در می برد.

با عکس های بعدی با ما همراه باشید.

سلفی در پناهگاه

در این عکس با دو چیز، روبرو هستیم. بیایید در خصوص اولین مورد معین، صحبت کنیم. مرد در عکس، رابرت کونراد است، فردی که بابت تمام این عکس ها باید از وی ممنون باشیم. شاید از گرفتن عکس پرتره در آن موقع که رابرت در خطر افشای هویت واقعی اش، بود، تعجب کنید. خب، خیلی تعجب نکنید؛ چیزی که او جلوی آن ایستاده است، قسمت مهمی از تاریخ است.

چیزی که پشت او است، به عنوان پناهگاه فوهر (Führers bunker) شناخته می گردد؛ جایی که هیتلر در آپریل سال 1945، به ضرب گلوله خودش را کشت. هنور در تعجب هستید که چرا رابرت در این نقطه، عکس سلفی گرفته است؟

از بیرون پناهگاه

تا به امروز، تنها زوایای داخلی پناهگاه را در عکس ها دیده ایم، ولی خارج آن به چه شکلی بوده است؟ قرار بود یک آپارتمان، درست در موقعیت پناهگاه، ساخته گردد؛ بنابراین کارگران ساختمانی مجبور به اجرای عملیات تخریب قبل از آغاز ساخت بودند. این چیزی است که آن ها کشف کردند.

هیتلر مردی به نام آلبرت اشپیر را مجبور به ساختن این ساختمان در آن موقع کرد، زیرا تالار صدراعظم رایش قدیمی از نظر او، بسیار کوچک و منسوخ شده بود.

هیچ چیز در اینجا امن نیست

پناهگاه بدون امکانات رفاهی، به چه دردی می خورد؟ اتاق های مخفی، دروازه های ورودی، نقاطی برای مخفی شدن و البته گاوصندوق ها، تنها بخشی از امکانات اینجا بوده اند. البته، ما دقیقا جزئیات داخل پناهگاه را نمی دانیم.

این عکس در سال 1988 گرفته شده و چیزی که در آن می بینید، دو گاوصندوق پوسیده فلزی هستند. ما در عجب هستیم که هیتلر چه چیزی در این گاوصندوق ها نگهداری می کرد. قطعا چیز خوبی برای نوع بشر نبوده است، قبول ندارید؟

اگر اخبار را خوانده اید، گمراه شده اید

چیزی که در عکس بالا مشاهده می کنید، یک اتاق پناهگاه است. چون عموم مردم بابت این پناهگاه های در حال ساخت، نگرانی های زیادی داشتند، رابرت کونراد، در جهت شفاف سازی جزئیات، با تاباندن نور این عکس را گرفت. حتی روزنامه ها این مکان ها را پناهگاه نمی خواندند و از صحبت در خصوص آن ها اجتناب می کردند.

کونراد شرح می دهد:

البته باید بگویم، در آن موقع، چیزی در خصوص پناهگاه های نازی در روزنامه ها نبود. این موضوع در آن موقع و دیگر مسائل مرتبط به دوره نازی ها، یک تابو بود.

به طور رسمی، آن ها تنها در حال ساخت یک مجموعه مسکونی نو بودند. این چیزی بود که رسانه ها به خورد مردم می دادند و مردم آن را باور می کردند.

این یک شکار نیست

چیزی که در این عکس می بینید، هیترهای آبی پوسیده هستند. چه کسی می داند این چه چیزی می توانست باشد، اما رابرت کونراد آنجا نبود تا فقط این کار را انجام دهد یا ابزار مخفی را پیدا کند. او آنجا بود تا چیزی را پیدا کند که شاید برای او معنی داشته باشد.

کونراد می گوید:

من به پناهگاه ها نرفتم تا آثار جنگ جهانی یا بعضی از شگفتی های رژیم نازی را کشف کنم.

او می گوید بیشتر در پی ثبت نوع معماری داخل پناهگاه بوده است. این موضوع برای این مهم بود که شاید آیندگان برای درک چگونه ساخته شدن آنجا، به آن احتیاج پیدا می کردند.

سیل پشت سیل

ما کمی قبل تر از سیل صحبت کردیم، اما شما واقعا آب را در تصاویر ندیدید. در این عکس، شما آب و ارتفاع آن را مشاهده می کنید. این عکس در سال 1988 گرفته شده و در سمت چپ، شما می توانید ورودی راه پله ها که بخش قدیمی ساختمان را به محوطه نو متصل نموده است را ببینید.

رنگ سیاه و سفید، اثری دراماتیک بر این عکس گذاشته است و در همین حین شما می توانید در سمت راست تصویر، پوسیدگی ناشی از آسیب های پناهگاه را ببینید. یک عکاس، در هر شرایطی بیشترین کوشش خود را می نماید تا برترین شات ممکن را از سوژه خود بگیرد.

بقا

نام مکان ساخت و سازی که رابرت کونراد به صورت مخفیانه وارد آن شد، اوتو گروتوهول اشتراز (Otto Grotewohl Strasse) بود. هم اکنون نام اینجا، ویلهم اشتراز (Wilhelmstrasse) است و چیزی که شما در عکس می بینید، ساختمان های وزارتخانه روشنگری و تبلیغات عمومی سابق نازی بوده است.

هیتلر عادت داشت که جلوی پنجره بایستد و جمعیت مردم را مخاطب قرار دهد، اما پس از مدتی تصمیم گرفت که این ساختمان برای استفاده، ناشایست است. آنچه که شما در عکس می بینید، معماری مخصوص نازی ها است.

برق

در تصویر بالا چه چیزی می بینید؟ شبیه چیزی است که از دیوارها بیرون کشیده شده و دارای سیم است؟ یا تنها اتاقی از پناهگاه صدراعظم رایش نو است که اتفاقاتی مبهم در آن رخ می داده است؟ خب، باید بگوییم چیزی که در عکس بالا می بینید، بقایای سیستم الکتریکی است. هیتلر باید از برق برای روشنایی استفاده می کرد، درست است؟

رابرات کونراد اقرار کرد که به علت ترس، نتوانسته است موقعیت های مطلوبی برای گرفتن برترین عکس ها را پیدا کند زیرا وی نمی خواست که در زمانی که داخل پناهگاه بود، گیر بیفتد. چه کسی می تواند او را سرزنش کند؟ کاری که او انجام داد، احتیاج به جرات زیادی داشت.